Þetta spjall hérna passar í raun vel inn í kenningu Darvins um natural selection. Það verður alltaf til fólk sem vill nota svona efni, sumir sleppa, aðrir (margir) þurfa því miður að sætta sig við alvarlegar afleiðinar misnotkunar lyfseðilskyldra/ólöglegra lyfja. Þeir hæfustu munu lifa af.
Sumir ákveða að treysta því sem þeim er sagt af sérfræðingum, aðrir telja að þeir séu meiri sérfræðingar en sérfræðingarnir. Felst hæfnin þá í því að fara eftir sérfræðiráðgjöf eða hafna henni?
Á endanum skera örlögin úr um það hver hefur rétt fyrir sér, ég vona bara að fólk verði sátt við sjálf sig þegar aukaverkaninanar banka uppá. Ég er tilbúin að taka það veðmál að sá sem hefur misnotað stera/önnur lyf, hefur orðið fyrir meiri (slæmum) aukaverkunum, og oft alvarlegum, en sá sem hefur ekki notað slík efni. Ef ég hef rétt fyrir mér, hvað segir það þá okkur?
Enter at your own risk, ekki ætla ég að fara með ykkur. Ef fólk er ekki sátt við sjálft sig og eigin getu náttúrulega, ætti það frekar að leita sér geðhjálpar. Það er eitthvað major glatað við fólk sem þarf stera/hestaasmalyf til að vera sátt við sjáflt sig. Þá mun einhver segja "já en læknar gefa stera og asmalyf", eða "fókl fer nú í Lýtaaðgerðir" en ok hver er augljósi munurinn þar og á einhverjum sem er að kukla heima með sprautur í rassi? Ekki gerir fólk sjálft lýtaaðgerðir á sjálfu sér? Það er góð ástæða fyrir því að læknisnám er langt og strangt, einhver sem kann á google og youtube verður aldrei jafn hæfur til að taka læknisfræðilegar ákvarðanir varðandi lyf, þoláhrif og þörf einstaklinga og skammtastærð.
ANYWAY, verði ykkur að því.
P.s. Setti persónulegt met í morgun. Tók 44 dýfur, og kláraði 100 dýfur í 3 settum. 44, 30, 28 = 102

án stera og hestalyfja. Beat that.