Ég og mattiorn erum að leysa raunhæft verkefni í Viðskiptalögfræði hér norðan heiða, og okkur datt í hug að pósta "scenarioinu" hér til að fá álit hjá mönnum sem hafa staðið í bílaviðskiptum og hafa reynslu í þessum málum.
Verkefnið hljóðar þannig í meginmáli (verkefnislýsing var tæp bls , legg það ekki á menn að lesa allt klabbið

) :
Quote:
Jón rekur bílasölu. Dag einn kemur ung stúlka, Stína til hans til að kaupa sína fyrstu bifreið.
Eftir stutt spjall Jóns við Stínu kemst hann að því að Stína erfði 10 kúlur frá ömmu sinni sem lést nýverið.
Jón eflist allur við þetta og nær að sannfæra stúlkuna um að hún verði að kaupa sér Range Rover Sport fyrir arfinn þar sem þeir séu svo ódýrir eftir hrunið.
Hann nefnir við hana að hann geti selt henni næstum nýjan Range Rover Sport sem verðmetinn er á 8kúlur en af því að hún sé svo sæt þá geti hún fengið hann á 4.
Hann segir þetta sé svo fáránlegt verð að hún geti jafnvel grætt á því að selja bílinn strax, enda sé bara einn eigandi af honum sem var gamall maður sem fór á hausinn í hruninu.
Stína skoðar bílinn og lýst vel á, ákveður að slá til án þess að hugsa sig mikið um.
Karl faðir hennar verður alveg snar þegar hann kemst að kaupunum, hann sér að bíllinn er 2007 árgerð og keyrður 150.000 mílur og tekur eftir stórri rispu á hlið bílsins.
Stelpan sagðist halda að þetta hafi verið "sportrönd" þar sem bíllinn á að vera sport-týpa, enda voru stórar rispur beggja vegna bílsins.
Pabbinn fer beint til bílasalann og heimtar að fá að skila bílnum, Jón tekur það ekki í mál og segir að bíllinn hafi selst í því ástandi sem hann var í.
Stúlkan hafi ekki viljað söluskoða bílinn sem væri staðlaður réttur hennar.
Þetta er nú frekar öfgafullt dæmi en engu að síður eigum við að koma fram með lagalegar tillögur fyrir alla aðila og því datt okkur í hug til gaman að leita til manna hér sem hafa mikla reynslu á sölu á dýrum bílum og hafa jafnvel unnið sem bílsalar.
Hvernig teljið þið að málið myndi lenda? Á stelpan einhvern möguleika á því að skila bílnum?
