Ég ætla að fjalla um rafræna kveikju þannig að það er ekkert kveikjulok, þótt að M20 hafi haft rafræna kveikjustillingu sem dæmi.
Rafræn kveikja byrjar á knastása skynjaranum sem mælir tennurnar á trigger hjólinu og sendir í tölvuna, tölvan finnur út stöðu vélarinnar á tvennan hátt.
Þegar 1 eða 2 vantandi tennur fara framhjá skynjaranum
Þegar knastása skynjara staða er skynjuð.
Þegar seinna er notað þá þarf ekki að nota trigger hjól sem er með nokkrum tönnum sem vanta.
Þegar tölvan veit hvar sveifarásinn er staddur þá reiknar hún út hraðann miðað við hversu hratt tennurnar fljúga framhjá.
Þegar tölvan er búin að lesa upp hver flýtingin á að vera þá þarf hún að reikna út hvenær á að byrja að hlaða háspennukeflið svo að þegar tölvan hættir að hlaða að þá verði næg orka í keflinu til að neista duglega yfir kertabilið.
Þegar tölvan hættir að hlaða keflið þá hefur öll þessi orka hvergi að fara tilbaka, enn í hinum vafningnum í keflinu er útgönguleið, þegar orkar fer yfir á hinn vafninginn þá breytast voltin úr 12v uppí 25-50000volt.
Þessi orka fer svo í gegnum kertaþráðinn og hoppar yfir kertabilið og kemur brunanum í gang.
Þeir skynjarar sem tölvan verður að hafa er
sveifarás skynjari til að vita - stöðuna og hraðann á sveifarásnum
Aukaskynjarar eru
lofthiti
vatnshiti
"load" skynjari - MAF, MAP, TPS, AFM
TPS skynjari - sumar tölvur seinka kveikjunni rétt á meðan er snögglega gefið inn
_________________
With great challenges comes great engineering.
Gunnar Reynisson
