Ég skil alveg þessi sjónarmið að endurgreiðsla vsk muni auðvelda sölu á bílum úr landi. En það er kannski ekki alveg réttmætt að greiða fyrir slíku. Þetta ætti að vera undantekning til að bjarga verðmætum.
Hér í DK er hægt að fá skatt tilbaka þegar bíll er fluttur úr landi, en bara ákveðna prósentu (85%) sem er svo afskrifuð hægt og rólega eftir því hvað bíllinn er gamall. Þannig er kannski ekki alltaf eftir miklu að slægjast ef bíllinn er orðin nokkurra ára gamall (frá því hann var fluttur inn).
Mér þætti þetta alls ekki ósanngjörn leið því þetta myndi þá tengja tekjur ríkisins við það hve lengi bíllinn hefur verið notaður. Bíll sem var fluttur inn nýr og ekki seldist gæti þá fengið fulla endurgreiðslu en 4 ára (til dæmis) gamall bíll myndi kannski fá lítið sem ekkert endurgreitt af vsk.
Annars má benda á eftirfarandi frá Vísindavef Háskólans
Quote:
Árið 1988 var ákveðið á Alþingi að leggja á virðisaukaskatt og var hann fyrst innheimtur þann 1. janúar árið 1990. Virðisaukaskatturinn leysti af hólmi söluskatt.
Virðisaukaskattur þykir almennt hafa ýmsa kosti fram yfir söluskatt en þó er það galli að innheimta virðisaukaskatts er aðeins flóknari. Helsti munurinn er sá að söluskattur var lagður á heildarupphæðina í hvert skipti sem vara var seld og gat því í raun fræðilega séð lagst margoft á sömu vöruna. Ýmsar undantekningar áttu þó að draga úr líkum á því.
Virðisaukaskattur á hins vegar eingöngu að reiknast af virðisaukanum á hverju sölustigi, eins og nafnið gefur til kynna. Í framkvæmd er því takmarki náð með því að leggja virðisaukaskatt á heildarupphæðina í hvert skipti sem vara er seld, en leyfa seljanda hverju sinni að fá á móti endurgreiddan þann virðisaukaskatt sem hann greiddi sjálfur við kaup á vörunni.
Samkvæmt þessu er um að ræða söluskatt og því ætti þetta ekki að vera endurgreiðsluhæft.
Nú fara í hönd mjög erfiðir tímar og vandamálin sem fólk glímir við eru svo fjölbreytt og alvarleg að það er sénslaust að taka á þeim öllum og hjálpa öllum. Megin reglan HLÝTUR að vera sú að hjálpa beri þeim sem voru varkárastir, ekki endilega þeim sem eru í mestum vandræðum.
Það sér t.d. hver maður ósanngirnina í því að frysta myntkörfulán, flytja þau til íbúðalánasjóðs en gera svo ekki neitt fyrir þá sem tóku innlend lán sem bera verðtryggingu.
Hið sama á við um eiginlega allt annað. Það hlýtur að vera forgangsatriði að hjálpa þeim sem stigu varlega til jarðar. Það er súrt fyrir hina sem spiluðu af meira kappi en forsjá en það munu allir brenna sig og bera kostnað af þessu. Jafnvel þótt fólk hafi ekkert komið nálægt þessari vitfirringu sem viðgekkst heima síðustu 4-5 árin.
Það á að gera fólki kleift að leysa sín mál. T.d. með því að endurgreiða eftir aldri bílsins en þá er óleyst hvernig fólk greiðir upp eftirstöðvarnar á ofveðsettum bíl og það þarf að koma þeim þannig fyrir að fólk geti greitt þær upp.
Þá má heldur ekki gleyma því að í þessu sambandi ætti lántakandinn ekki einn að bera kostnaðinn af þessu. Lánastofnunin á líka að bera kostnað af því að hafa lánað ógætilega.
* það má kannski bæta við að endurgreiðslan ef hún væri eins og að ofan er sagt yrði þá að mestu leiti tengd veðhæfi bílsins (því það fer eftir aldri). Þannig væri meira endurgreitt af vsk á bílum sem væru nýlegir og hátt veðsettir en eldri bílar sem fólk á meira í, fengju minna tilbaka enda kannski ekki eins þarft að selja þá.