Þær sexur (e24) sem eru í góðu ástandi heilla mig gífurlega mikið. Þá nefni ég þrjár sem eru allar mjög góðar á sinn hátt: Sæma sem er ótrúlega flottur að sjá, kominn með aðra vél og smá dund í honum. Ótrúlega flottur bíll. Svo er það okkar, sem er eins og þær komu úr verksmiðjunni. Síðan er það bláa sem er með númerið 635CSi. Ég hef samt lítið séð af þeim bíl, held að hann sé með widebody kit og eitthvað þannig. Allir sérstakir á sinn hátt.
Svo af breyttum bílum, þá fæ ég alltaf störu þegar ég sé ONNO keyra. E30 hneturnar eru margar hverjar afar áhugaverðar og gaman að sjá þá þjóta um (hef t.d. mætt Jarlinum að krumpa malbik í hringtorgi 1 - 2 sinnum úti í rassgati, frekar skemmtilegt
).
Alpínur eru líka headturners og þau eintök sem eru á landinu eru oftast í mjög góðu ástandi og leyna þokkalega á sér. Lúmskt bros sem gægist fram þegar maður sér þá.
Óáhugaverðir bimmar eru oftast þeir nýjustu, generic bílar, eins og t.d. grár E90 320i sem voru teknir inn í tugatali. Ekkert að þeim bílum, en þetta er allt eitthvað svo monotone að sjá næstum bara þannig bíla. Svo er þessi svarti E90 (man ekki hver á hann), sem er shadowlænaður bak og fyrir og er með þeim flottari E90 á landinu, að undanskildum E90 M3.
Síðan er maður farinn að spotta E46 úr fjarlægð á no-time og vekja þeir flestir nokkurn áhuga hjá mér. Sérstaklega þegar þeir eru snyrtilegir og greinilegt að eigandinn hugsar vel um bílinn sinn. Oft þarf ekki mikið meir en það til að gera bílinn áhugaverðan.
Login
Register
FAQ
Search
Meðlimur
