AntiTrust wrote:
Ég er að sjálfsögðu að tala um þá Trú sem hefur á bakvið sig persónugerða guði og skepnur, biblíur og boðorð af eitthverju tagi. Trú á sjálfan sig er auðvitað af hinu góðu, svo lengi sem hófsemi er gætt, eins og á við allt.
Er þá sum trú í lagi og önnur trú ekki í lagi?
Auðvitað veit ég þetta ekki 100%, það er gefið. En þú ætlar þó ekki að segja mér að þér finnist meira vit í "Guð skapaði jörðina á 7 dögum" á móti Stóra Hvells kenningunni og Þróunarkenningu Darwins?Að sjálfsögðu ekki. Ég trúi ekki baun á þessa 7 daga kenningu. Það sem ég er bara að benda á, að sama hversu rökhyggin við erum og raunsæ, þá eru sumir hlutir þannig að við getum ekki notað rökhugsun til að komast að niðurstöðu. Það eru til hlutir í þessum heimi sem við getum ekki úrskýrt og eru okkur hulin ráðgáta.
Ég sagði aldrei að það væri heigulsskapur að biðja um hjálp. Vinir og vandamenn eru auðvitað stærsta hjálpin þegar eitthvað bjátar á, og oftast vel þegin. Þegar fósturpabbi minn lést var ekkert sem reiddi mig meira til reiði en að heyra "Hann er á betri stað núna". Og ég lét fólk óspart heyra mína skoðun, þar á meðal prestinn. Bull. Þvæla. Hvað næst, vitna í Andrés blað? Þegar lífið er gert auðveldara á kostnað sjálfsblekkingar og heilaþvottar, þá er eitthvað að því.Þú sagðir að það væri heigulsskapur að biðja til "karaktera". Það er leið sumra til að fá hjálp. Hjálp er ekki einungis fengin hjá öðru fólki, hjálp fæst úr ýmsum hlutum.
Þegar fósturpabbi minn lést var ekkert sem reiddi mig meira til reiði en að heyra "Hann er á betri stað núna". Og ég lét fólk óspart heyra mína skoðun, þar á meðal prestinn. Bull. Þvæla. Hvað næst, vitna í Andrés blað? Þegar lífið er gert auðveldara á kostnað sjálfsblekkingar og heilaþvottar, þá er eitthvað að því.Ég skil þína afstöðu alveg. Þetta er þín leið, hún virkar fyrir þig. En hvað er að því að annað fólk noti "sjálfsblekkingu og heilaþvott" eins og þú kallar það til að því líði betur? Ég sé ekki að það skaði nokkurn mann, ef það hjálpar viðkomandi.
En það fólk sem stjórnast ekki af trúarbrögðum, stjórnar af græðgi og öfund. Það verða auðvitað alltaf stríð. Segir sig samt sem áður sjálft að þau stríð sem eru byggð á trúarbrögðum, væru ekki til staðar ef ekki væru fyrir trúarbrögðin. Getur rétt ímyndað þér hvernig sumir partar Evrópu væru í dag ef ekki væri fyrir trúarbrögð. Get fyrir mitt leyti ályktað að blóðböðin væru ekki af sama magni.Það er nákvæmlega þetta sem ég var að segja áðan. Það þýðir ekki að skjóta sendiboðan ef þú færð slæm tíðindi. Þó svo að mörg stríð hafi verið háð í nafni trúar, þá er það nú svo að mörg þeirra hefðu verið háð samt sem áður, ef ekki hefði verið hægt að klína ástæðunni á trú. Það er bara gott að geta skýlt sér bakvið "stríð í nafni trúar" þegar menn stjórnast af græðgi og öfund....
Lincoln, Einstein, Darwin, Benjamin Franklin, Bertrand, Galileo Galilei, Nietzsche, Karl Marx, Tolstoy, Napóleon, James Watson, Mark Twain, Van Gogh, Thomas Jefferson, Thomas Edison, Freud.. Þú skilur hvað ég er að fara, upptalningin heldur auðvitað áfram og áfram, misjafnt hvaða nöfn menn kannast við hinsvegar. Best finnst mér þó það sem Hemingway sagði : "All thinking men are atheists."Ég rétt kíkti yfir þessa fyrstu á gúgglinu og þetta er nú það sem ég sá í fljótheitum:
"From the material presented it would seem that
Lincoln as a young man was an avid anti-christian and most likely an atheist. In his later years, he came to believe in God, but still was anti-religious in the sense that he rejected organized religion."
"
Albert Einstein is sometimes claimed by religious theists seeking the authority of a famous scientist for their theistic views, but Einstein denied the existence of the traditional concept of a personal god. Was Albert Einstein therefore an atheist?"
"Though he thought of religion as a tribal survival strategy,
Darwin still believed that God was the ultimate lawgiver,[10][11] and later recollected that at the time he was convinced of the existence of God as a First Cause and deserved to be called a theist. This view subsequently fluctuated,[12] and he continued to explore conscientious doubts, without forming fixed opinions on certain religious matters.[7]"
Darwin continued to play a leading part in the parish work of the local church,[13] but from around 1849 would go for a walk on Sundays while his family attended church.[14] Though reticent about his religious views, in 1879 he responded that he had never been an atheist in the sense of denying the existence of a God, and that generally “an Agnostic would be the more correct description of my state of mind.”
Það er greinilegt að fræðimenn hafa mikið verið að hrærast í þessu og ekki getað nákvæmlega staðsett sig í trúmálum oft á tíðum...
Ef þú myndir kynna þér sögu trúar og trúarbragðafræði, hvar hún byrjaði og hvernig hún hefur þróast í gegnum tíðina myndiru sjá að hún hefur nær eingöngu verið notuð í pólitískum tilgangi.
Ég tel mig nú ekki sérfræðing í þessu, byggi bara á skólagöngu minni sem einskorðast við stúdentspróf í þessum fræðum. En ég hef hingað til ekki talið að trúarbrögð væru svo til eingöngu notuð í pólitískum tilgangi. Trúarbrögð samkvæmt minni vitneskju eru og hafa aðallega verið notuð í trúarlegum tilgangi. En vera má að þetta hafi farið framhjá mér sem þú heldur fram.
Fyrir mér er skilgreining á Trú á æðra valdi einföld : Huglægur hlutur um eitthvað sem menn notast við, vegna hræðslu við sannleikann.Fyrir mér er "Trú" eitthvað sem fólk notar til að styðja sig við og nota til að hjálpa sér í gegnum lífið. Trú er allt mögulegt, bara hvaðeina sem fólk getur fundið sig í að hafa í lífi sínu til að láta sér líða betur og veita birtu í líf sitt. Trú getur verið stytta úr tré eða ímyndaður guð á himnum. Hvaða máli skiptir það ef það þjappar fólki saman á góðan hátt og lætur því líða betur.
Svo er annar kafli sem ég flokka sem rangtúlkun trúar. Þar eru skrumskælingar sem nota trúnna til að heilaþvo fólk og afvegaleiða það. Það er því miður mikið notað og uppspretta margs ills í heiminum.
íbbi_ wrote:
eitt líka sem hefur fangað athygli mína aðeins, núna í dag er nánast sussað á mann í hvert skipti sem maður fer að ræða trúmál, og sagt "geturu ekki bara leyft fólki að trúa í friði?" "þarftu að vera troða þinni ótrú upp á annað fólk?"
hvernig er það samt með trúnna, henni er troðið allstaðar uppá okkur sem ekki trúum, það er byrjað að troða henni uppá börn í grunnskóla, þingmenn landsins lesa reglulega sálma í pontu sem er hefð, það er bókstaflega slökt á tannhjólum landsins árlega til að fagna fæðingu frelsarans, það er bannað með íslenskum lögum að að fólk vinni á flr en einum helgidag uppur biblíuni, og svo framvegis og framvegis og framvegis, svo má ekki heldur gleyma að ein af meginreglum trúnnar er akkurat að breiða hana út, eða réttara sagt að troða henni upp á fólk sem ekki trúir,
svo þegar við trúlausir, sem erum eins furðulega og það vill til ennþá í minnihlutahóp gagnvart fólki sem kýs frekar að trúa 2000ára gömlum kenningum um lífið,heldur en öllum þeim staðreyndum sem við höfum komist af síðan, ætlum að breiða okkar boðskap, þá rýs trúað fólk uppúr sætum sínum og sakar okkur um að vera troða ótrúnni upp á allt og alla? hvar er virðing þeirra fyrir okkar trú, við trúlausir látum nú vitleysuna yfir okkur ganga og þegjum og sýnum virðingu á ansi mörgum stöðum þar sem maður vildi helst rísa upp og slá alla utanundir og spurja hvað sé eiginlega að,
Þessu er ég alveg hjartanlega sammála.
íbbi_ wrote:
ég skil vel hvað þú ert að fara sæmi, en ég verð að vera ósammála því að mér beri einhver skylda til að virða trú fólks, mér ber akkurat engin skylda til þess, ég er á móti þessari trú fólks, ef fólk þarf trú til að laga einhver vandamál hjá sér, þá eru til miklu raunverulegri úrlausnir heldur en ýminduð vinátta við ýmindaðan vin,
Ef fólk virðir ekki trú hvors annars, þá endar það með stríði - eins og sést hefur frá örófi alda. Það er miklu betra ef allir virða trú annarra og leyfa þeim að stunda hana á meðan hún angrar ekki aðra. Því miður er það hins vegar svo að sum trúarbrögð eru farin að ganga út í öfgar með að valta yfir önnur trúarbrögð og þá byrja vandamálin. Þess vegna ætti það í mínum huga að vera þannig að hver má stunda sína trú í friði, hver sem hún er.
íbbi_ wrote:
svo finnst mér líka fyndið hvað við hérna á vesturlöndum "kristna fólkið" gerum óspart grín af öllu fólki sem trúir einhverju öðru, það er meirasegja alið heilt stríð á því að við séum því samþyk að ráðast á heilt land og rústa heimilum og lífi fólks vegna trúuarinnar, hérna stöndum við og hlægjum af siðum múslima, gerum grín af því að þeir heiti allir múhammed, meðan við erum með kirkju eða kross á hverjum gól og hverju holti, heitum guðmundur,guðríður,guðbrandur og nánast hvert nafn er beint uppúr biblíuni, Trúin var ekki verkfæri, hún er það, og hefur alltaf verið, það þarf ekki djúpa ransóknarvinnu á trúarbragðarfræði til að átta sig á því að t.d kristinn trú er ekkert nema samtýningur af helstu trúarbrögum fyrri kynslóða, svo er búið að þvæla svo mikið með hana og margbreyta henni fram og til baka eftir breyttum tímum og aðstæðum að það er í raunini lítið sem ekkert eftir af upprunalega boðskapnum, sem að fær allavega mig til að spurja mig hversu mikið hafi þá verið að marka upprunalega boðskapinn? ef það má bara breyta honum eftir því sem hentar hverju sinni? og ef hann er ekki heilagri en það að honum meigi breyta, af hverju þá að taka mark á honum til að byrja með?
Einmitt. Kristni er ekki eitthvað betri trú en aðrar. En það sem er betra við hana í okkar vestræna samfélagi, er að við erum ekki að þröngva henni upp á annað fólk. Við umberum þá sem iðka aðra trú, ólíkt t.d. strangtrúuðum múslimum. Það er þar sem vandamálin, frekjan yfirgangurinn og ósanngirnin spretta upp og enda oft í blóðbaði.
íbbi_ wrote:
mér finnst truarbrögð einfaldlega ekki eiga heima í nútímasamfélagi. og fólk á ekki að þurfa trúnna þegar það missir ástvin, ég missti skyldmenni síðast klukkan 8 í kvöld, og get ekki séð hvað trúin ætti að gera fyrir mig? lífga manneskjuna við? ég missti einn besta vin minn meðan ég trúði ennþá á guð, hann er ennþá dáinn

Ég samhryggist þér með það.
Mér finnst trúarbrögð heima í nútímasamfélagi á þann hátt sem viðkomandi vill taka henni. Ef hann vill ekki stunda hana þá bara það. Ef hann vill stunda trúarbrögð þá bara fínt fyrir hann!
Jæja, nenni ekki að skrifa meira um þetta. En þetta eru áhugaverðar pælingar svona á bílaspjalli

Ég held samt að þetta slái ekki krónuþráðinn út
